dinsdag 27 mei 2014
Het is goed drogend weer geweest: de delen van de totem zijn hard genoeg om voorzichtig op elkaar te zetten. Alleen even voor de foto, zodat ik thuis nog eens kan kijken naar wat ik in het atelier gedaan heb. Ik ben van die organische vorm af. Wat een verandering geeft de verdeling in zes vlakken! En ook de koppeling van de delen is een eigen ‘ding’ geworden. Vanaf het begin wist ik dat er een open vorm tussen de twee delen zou komen. Maar er kwam niet het rechte van een vierkant prieeltje (zoals ik het getekend had), maar deze poten! Ik zag vroeger eens een toneelstuk waarin gezongen werd over een huisje op kippenpoten. Dat leek mij een wankel huisje. Deze totem gaat over de poging deel te hebben aan het ideale beeld dat we hadden, dat van de ‘hoeksteenvandemaatschappij’. Maar het gezin is uit elkaar gevallen, en de personen zijn sterke boekdelen geworden! De zes figuren op dit beeld zijn letterlijk ontstaan uit klei.
De tijd vloog om terwijl het buiten stortregende, de hele dag.
